Meteen naar de inhoud
Home » Blog » Uit het leven van….(2)

Uit het leven van….(2)

Een ochtend vol inzichten 🧠

Het is ’s ochtends vroeg. We zijn net uit bed. Ik zit aan tafel, nog half slapend, met mijn kopje koffie, bij de meisjes die een boterhammetje eten en zich opmaken voor een nieuwe schooldag.

Ik probeer mijn hersenen enigszins wakker te schudden, om een zinnig antwoord te geven omdat ik het raadselgedeelte niet zie maar haar wel serieus wil nemen, maar eigenlijk reageert onze dochter vrijwel meteen met: “Zal ik het zeggen?”

Ik geef haar aan dat ik nog even bedenktijd nodig heb (een mooi moment om haar te laten ervaren dat iedereen soms tijd nodig heeft om te denken en dat het heel normaal is om dat aan te geven). Vaardigheden die we haar bewust hebben meegegeven om te gaan met haar taal-/spraakproblematiek.

“Mmm… wel een uitdaging,” mompel ik om stiekem nog meer tijd te rekken. Ik denk en kraak en vraag me hardop af of het iets met ‘schaduwen’ te maken heeft.
Ons meisje schudt van nee. “Zal ik het zeggen?” Ik knik haar toe. “We staan met de ruggen tegen elkaar aan.”

Ik laat de woorden tot mij doordringen, maar begrijp het niet. Schijnbaar kijk ik verbaasd of gefronst, want voor ik er erg in heb en überhaupt iets kan zeggen, in een split second, corrigeert Emma zich: “Ze staan met de buiken tegen elkaar aan.” Ik glimlach bemoedigend en benoem dat ik dat zo voor mij kan zien en het begrijp. ” Maar dat bedoelde ik ook, mam.”
Meteen die verontschuldiging die volgt en de benoeming dat ze het wel wist.
Het valt mij op dat ze zo snel mijn ‘vraagtekens’ zag en zelf het besef had wat er niet klopte om daar meteen een correctie op te doen, dat echt binnen enkele seconden.

Begrippen als ‘voor/achter’, ‘voor/over’, ‘volgende’ en ‘vorige’ rondom positie en tijd zijn begrippen die vaak niet als vanzelfsprekend zijn voor haar, maar die ze vaak wel voor zich ziet (maar anders uitspreekt).

Ik laat haar merken en horen dat ik dat weet en haar geloof. Vaak is dat voor haar buitenshuis anders en twijfelt men aan haar of krijgt ze opmerkingen over haar ‘fouten’. Dat maakt dat ze vaak het gevoel krijgt dat ze zich moet verdedigen, maar het kan ook een drempel zijn om de interactie aan te gaan. Thuis voelt ze gelukkig die ruimte en veiligheid om dit wel te uiten.

Als Emma de woonkamer uit is, onderweg naar boven om haar tanden te poetsen, meldt haar oudere zus dat het raadsel eigenlijk anders gaat: “Kim (ik) staat achter Emma en tegelijkertijd staat Emma achter Kim. Hoe kan dit?
Antwoord: Emma en Kim staan met de ruggen tegen elkaar!”

Ahhh… dit klinkt inderdaad meer als een vraagstelling van een raadsel. 🤣
Emma krijgt het niet voor elkaar om de exacte bewoording van het raadsel te onthouden, wel de strekking en dus het antwoord. Want haar eerste antwoord klopte dus eigenlijk wel, maar niet bij de vraagstelling zoals zij het gaf.
Hoe knap dat ze echter zo flexibel was om haar antwoord snel passend te maken naar dat wat zij zei!

Dit korte momentje laat mij realiseren hoe ontzettend gevoelig en scherp afgesteld ons meisje is voor non-verbale signalen. Dit keer een verbaasde blik of frons, soms de intonatie in een stem.
Maar ook hoeveel uitdaging zij ervaart en moeite heeft om een zin (in dit geval een raadsel welke ze gehoord heeft) te onthouden. De uitkomst weet ze nog wel, maar ze kan dan niet voldoende afstemmen en het raadsel juist onder woorden brengen. Ze beseft zelf (mogelijk na een signaal van de ander) dat er iets niet klopt en we zien de onzekerheid die dat met zich mee brengt.

Daarnaast valt het mij op dat Emma eigenlijk altijd ‘aan en scherp staat’ en daarnaast het gevoel lijkt te hebben dat zij zich moet bewijzen/ verdedigen, en wat dat met haar gevoel doet, zelfs ’s ochtends vroeg terwijl ik de slaap nog uit mijn ogen wrijf.
Terwijl ik dit bedenk, snap best dat ze aan het einde van de schooldag helemaal ‘op’ is.

Relatie en Kenmerken van Hoogbegaafdheid en TOS
Emma’s ervaring illustreert de complexe interactie tussen hoogbegaafdheid en een taalontwikkelingsstoornis (TOS). Hoogbegaafde kinderen zoals Emma hebben vaak een verhoogd bewustzijn van hun omgeving en zijn zeer gevoelig voor non-verbale signalen. Deze gevoeligheid kan leiden tot een scherp observatievermogen voor verandering in (non) verbale communicatie, maar we zien ook het gevoel dat ze heeft om zichzelf constant te bewijzen.

Het snelle denken en schakelen tussen haar variant van het het raadsel, dat niet juist vertelt werd waardoor het antwoord niet passend was, en dat herkennen en ombuigen getuigd echter weer van het zeer snelle denkproces wat zich afspeelt.

Tegelijkertijd heeft Emma moeite met het juist uitdrukken van ruimtelijke en temporele begrippen, een kenmerk van TOS. Dit leidt vaak tot misverstanden en een gevoel van onzekerheid. Emma’s snelle en complexe denkprocessen, typisch voor hoogbegaafdheid, maken dat ze scenario’s snel kan bedenken en redeneren, maar haar taalproblemen kunnen ervoor zorgen dat deze gedachten niet altijd duidelijk gecommuniceerd worden.

Problemen met het verwerken, onthouden en uiten van gesproken taal komen duidelijk naar voren in hoe Emma het raadsel presenteerde. Ze kan de exacte bewoording niet onthouden, maar begrijpt wel de strekking en het antwoord. Dit leidt vaak tot miscommunicatie en gevoelens van frustratie, onzekerheid en onbegrip.

Door deze dynamiek ontstaat er vaak een spanningsveld waarin Emma het gevoel heeft dat ze zichzelf moet verdedigen of bewijzen. Het is essentieel voor ouders, leerkrachten en begeleiders om deze unieke combinatie van kenmerken te begrijpen en te ondersteunen, zodat kinderen als Emma zich begrepen en gesteund voelen in hun dagelijkse interacties.

Privacyverklaring:
In deze blog zijn de namen van de betrokkenen veranderd om hun privacy te beschermen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *