“Kim, wat is je doel en voor welke doelgroep is dit denk je geschikt?”
Een mooie en terechte vraag die voortkwam uit mijn eerdere verzoek om feedback op mijn ontworpen model om meer inzicht te krijgen in hoogbegaafdheid i.c.m een TOS.
En om heel eerlijk te zijn…
Als ik realistisch ben, verwacht ik dat de groep die ‘m echt goed kan inzetten en het maximale eruit kan halen, nu nog klein is..
Het zou te simpel zijn om te roepen: “Een hoogbegaafdheidsspecialist MET kennis van een TOS of een specialist met kennis van een TOS en met ervaring rondom hoogbegaafdheid.
Dus hoogbegaafdheidsspecialisten met kennis van een TOS maar ook logopedisten, linguïsten, ambulant begeleiders cluster 2 en andere experts met kennis over TOS en ervaring met hoogbegaafdheid’’.
Nee, dit strookt niet met mijn eigen ervaring en zeker niet met mijn visie, het zal dus ook zeker niet mijn antwoord zijn op bovenstaande vraag.
Waar ik af wil van het denken in hokjes en protocollen, wil ik bij het antwoord op deze vraag dan ook zeker niet denken in ‘hokjes’.
Er is namelijk een groep, ouders maar ook leerkrachten, enkele specialisten en andere belangstellenden, die juist vanuit de praktijk een zoektocht gestart zijn en (basis)kennis hebben opgedaan van deze combinatie en daarnaast een onderzoekende houding hebben. Deze groep ‘specialisten’ wil ik zeker niet uitvlakken.
Personen met basiskennis van hoogbegaafdheid EN TOS, daar zijn er (nog) niet zoveel van, voordat die gevonden zijn….
‘Maar waar of hoe dan wel?’
Als je het model als ‘gespreksplaat’ zal inzetten dan is het waarschijnlijker dat verschillende specialisten, ook ouders zijn vaak ervaringsspecialisten, met kennis vanuit ieders rol tot een goed gesprek kunnen komen als ze samen om de tafel gaan.
Dit model kan dan helpen om inzicht te verschaffen, het gesprek met elkaar aan te gaan, voorbij gedragingen te kijken en vraagstukken en kennis met elkaar te delen.
Het verbinden van meerdere disciplines kan zeer waardevol zijn. Realiseer met elkaar wat stimulerende en belemmerende factoren kunnen zijn bij de combinatie TOS en hoogbegaafdheid en breid tegelijkertijd je kennis uit.
Vanuit de gesprekken waarbij informatie, inzichten en kennis gedeeld worden, kan ook op een andere, bredere, manier naar kinderen gekeken worden. Met deze kennis en informatie kan vervolgens meer passende hulp opgezet worden.
Vragen, zoals onderstaand, kunnen dan aan de kaak gesteld worden:
Welke hulpvraag ligt hier nu echt?
Hoe zetten we dit kind (terug) in zijn kracht?
Wat is daar voor nodig en welke aspecten moeten we dan in acht nemen?
Wat zijn realistische verwachtingen?
Met elkaar in gesprek gaan, lijkt mij de basis. Dit draagt tevens bij aan meer bekendheid rondom de combinatie van hoogbegaafdheid en een TOS om vanuit daar bij te kunnen dragen aan meer (h)erkenning!
Mijn antwoord op de bovenstaande vraag?
‘’Ik hoop op de eerste plaats dat dit ‘model’ mag bijdragen aan de bewustwording en kennis van de combinatie hoogbegaafdheid en TOS, zodat er daarna meer (h)erkenning komt voor deze groep.”
Ieder kind dat gezien wordt/ gaat worden is goud. Dat is mijn doel!
Help je mee? Delen mag, graag.
P.S misschien was het je al opgevallen, de eerste aanpassingen hebben al plaatsgevonden. Bedankt voor de feedback!